In sos annos otanta e noranta de su sèculu coladu creschet in s'ìsula s'atinu chi sa limba sarda est una richesa chi tocat de sarvare. Paris cun sa sensibilidade pro su mundu de sa traditzione, s'afirmat sa voluntade de fàghere intrare sa limba de continuidade istòrica de s'ìsula fintzas in àmbitos prus modernos e atuales.
Bi sunt poetas medas oe in Sardigna chi iscrient e pùblicant in limba sarda. Sende chi non s'agatant prus rivistas che a "S'Ischiglia", chi fiat unu puntu de riferimentu pro medas, sa poesia como biàgiat in cumpangia mescamente de sos prèmios o sos cuncursos literàrios.
In su Noighentos sunt istados, intre sos àteros, Pedru Mura, Benvenutu Lobina, Antoni Mura e Antoni Mura Ena a nde bogare sa poesia in sardu dae su limbo de su manierismu populare in ue s'agataiat pro l'abèrrere a sas currentes de annoamentu europeu. Cunforma a su chi narat Nicola Tanda issos ant "riplasmato l'immaginario sardo con una scansione lirica tutta interna".
Est unu tempus ditzosu pro su romanzu e sa prosa in sardu. Mancat petzi su cunsideru de sos mèdios de comunicatzione massivos, chi oe sunt prus interessados a sa produtzione in italianu, forsis ca mancat s'atinu de su caràtere plurilìngue de sa literadura sarda.
Sa domo editora casteddaja Condaghes inàugurat in su 2000 una cannaca noa de libros iscritos totus in sardu. Si mutit "Paberiles" e divenit deretu s'atrativa prus manna pro chie bolet publicare in sardu.
